Мунаққид ибратлари

Аннотация

Сўнгги беш йил давомида А.Расуловнинг “Танқид, талқин, баҳолаш”, “Бадиийлик – безавол янгилик”, “Бетакрор ўзлик” номли салмоқли китоблари пешма-пеш адабий жамоатчиликка тақдим этилди. Улар билан танишаркан, истиқлол барча соҳаларда бўлгани каби адабий танқидчиликда ҳам янги саҳифа очганига амин бўлади киши. Негаки, улардан жой олган мақолаларда гап жорий адабий жараён ҳақида кетадими ё яқин ўтмиш адабий мероси ҳақидами, муайян бир ижодкор фаолияти ёритиладими ё танқидчилик муаммоларидан баҳс борадими – ҳаммасида миллатнинг маънавий камолоти ва адабиётимиз равнақи нуқтаи назаридан ЭРКИН фикр юритилади. Истиқлол йилларида А.Расуловнинг фаолиятига “иккинчи нафас” берган бош омил ҳам, балки, айни шу – эркин, мафкуравий қолиплардан ҳоли фикрлаш имконидир. Улкан тажриба ва мулоҳазакорликка эш эркинлик эса фикрнинг салмоқли, илмий жиҳатдан холис ва асосли бўлишига гаров мисоли. Зеро, бу асарлар адабий танқид соҳасидаги кўп йиллик изланишларнинг қаймоғи сифатида дунёга келган. Тажриба бўлганда ҳам қандай!